Pojęcie „bounce” odnosi się do fragmentu główki kija golfowego, który uderza o podłoże. Odbija on (ang. bounce) główkę od powierzchni podłoża w momencie uderzenia piłki. Bounce został wprowadzony do konstrukcji główek w celu zapobiegania wbijania się kija w podłoże.
Nominalny Kąt Bounce
Nominalny kąt bounce kija golfowego jest miarą kąta tworzonego pomiędzy linią łączącą przednią krawędź i tylną krawędź stopy (leading edge and trailing edge) a powierzchnią podłoża w położeniu kija, kiedy hosel i szaft są prostopadłe do podłoża.
Nie ma żadnych standardów dotyczących wielkości kątów bounce. Każdy z producentów sam decyduje o oferowanych kombinacjach kątów loft i bounce w produkowanych kijach. Zasadniczo im większy jest kąt bounce, tym wyżej jest położona przednia krawędź stopy przy adresowaniu, skuteczniej zapobiegając wbijaniu się główki w podłoże.
Kąt bounce może wynosić od zera do 16 stopni, a nawet więcej. Kąt do 6 stopni nazywany jest małym bounce, od 7 do 10 stopni średnim, a powyżej 10 stopni dużym bounce. Spotykane są także modele z ujemnym kątem bounce.
Kije z małym bounce są przeznaczone do uderzeń z twardego podłoża (hardpan), rzadkiej trawy oraz bunkrów z ubitym, twardym piaskiem. Są preferowane przez graczy którzy mają swing „zamiatający” (płaski kąt natarcia). Kije z dużym bounce są najlepsze do uderzeń z głębokiego rough’u, miękkiego podłoża i bunkrów z miękkim, miałkim piaskiem. Są najlepsze dla graczy ze stromym swingiem (ostry kąt natarcia), którzy wyrywają głębokie divot’y przy uderzeniu.
Rzeczywisty Kąt Bounce
Gracz może zmieniać rzeczywisty bounce kija. Na przykład kij z dużym bounce może być skutecznie użyty do uderzenia z twardego podłoża poprzez przesunięcie piłki do tyłu (przesunięcie dłoni z gripem do przodu), co zwiększa kąta natarcia kija i zmniejsza faktyczny kąt bounce (rysunek poniżej).
Ścieżka menu:
aktualizacja: lipiec 2016