Strefa zabronionej gry

Strefa zabronionej gry (ang. No Play Zone) to obszar chroniony na polu, do którego nie wolno wchodzić. Tym bardziej nie wolno z niego grać. Naturalnie zabronione jest również poszukiwanie i podnoszenie piłki leżącej w tej strefie. Gracz jest zobowiązany do zastosowania procedury uwolnienia. Uwolnienie jest również obowiązkowe jeśli piłka spoczywa poza tą strefą, ale strefa ta koliduje z ustawieniem golfisty do uderzenia lub obszarem zamierzonego zamachu.

Strefy zabronionej gry są wyznaczane z powodów związanych z ochroną środowiska, ochroną zabytków lub ze względu na bezpieczeństwo graczy. Mogą być zdefiniowane i oznaczone jako:

Teren w naprawie (ang. Ground Under Repair – GUR). Rozwiązanie stosowane na przykład gdy obszar porośnięty rzadkimi roślinami znajduje się w pobliżu fairwaya lub putting greenu.
Obszar kary (ang. Penalty Area – PA). Rozwiązanie stosowane zwykle gdy strefa chroniona znajduje się w obszarze lub na skraju obszaru wodnego (strumień, jezioro itp.);
Poza granicami pola (ang. Out of Bounds – OB). Rozwiązanie stosowane na przykład gdy pole golfowe sąsiaduje z prywatnym polem uprawnym i konieczne jest zapobieganie uszkodzeniom roślinności na tym obszarze.

Procedura uwolnienia jest odmienna dla każdego z powyższych przypadków. Musi być oczywiście zgodna z Regułą Gry w Golfa odpowiednią dla określonego typu obszaru. Obowiązująca procedura jest zawsze opisana w Regułach Lokalnych.

Nie ma formalnie określonych kolorów palików i linii przeznaczonych do oznaczania stref zabronionej gry. Najczęściej jednak stosowane jest następujące oznakowanie:

niebieskie paliki z zielonymi wierzchołkami lub zielone paliki – teren w naprawie ze strefą zabronionej gry i obowiązkowym uwolnieniem na obszarze głównym pola;
czerwone lub żółte paliki z zielonymi wierzchołkami – obszar kary ze strefą zabronionej gry z obowiązkowym uwolnieniem;
białe paliki z zielonymi lub czarnymi wierzchołkami – strefa zabronionej gry poza granicami pola.